نقش متقابل صنعت بیمه و فناوری نانو
در طی حدود یک سالی که از انتشار اولین گزارش فرصت های نانو فناوری گذشت، لفظ "نانوفناوری “ از عبارتی مختص دانشمندان و عده ای از افراد معتقد به سرمایه گذاری که به چشم مقوله بزرگ بعدی به آن می نگریستند، به لغتی مشهور تبدیل شد که برای افراد مختلف معانی مختلفی داشت. در حالی که بعضی ازکسب و کارها آن را زنگ بیدار باشی برای فهم دگرگونی خود می دانستند.
تصمیم گیری در مورد نانو فناوری به صورت کلی به خاطر گستردگی و تنوع آن عموماً قابل درک و حتی امکان پذیر نیست. اخذ تصمیمات به موقع در مورد تجاری سازی، حجم بازار، موانع ورود، بازگرداندن سرمایه های بالقوه، میزان سرمایه گذاری که توسط یک تاز ه وارد صورت می گیرد و غیره، تنها می تواند برای فناوری های خاص و بازارهای ویژ ه ای صورت گیرد، زیرا هر فناوری ممکن است بازارهای بسیاری را تحت تأثیر قرار دهد و هر بازاری هم ممکن است بوسیلة فناوری های بسیاری تحت تأثیر واقع شود.
در ضمن، نانو فناوری پیشرفت یکنواخت خود به سمت تجاری سازی را در بسیاری از زمینه ها پی گرفته است. نانوفناوری در دنیای امروز پدیدهای کاملاً شناخته شده است و روند روبهرشد آن تصاعدی است. شرط مهم موفقیت در توسعه فناوریهای نو رفع موانع و تأمین ابزارهای لازم آن است. توسعه فناوری نانو نیز بعنوان یک فناوری نوظهور نیازمند زیرساختهایی است که باید با مطالعه دقیق و دائمی، از قبل آماده شوند. زیرا بدون آنها توسعه پایدار و متوازن این فناوری امکانپذیر نیست.
یکی از مواردیکه باعث تسریع در پیشرفت فناوری نانو خواهد شد ایجاد بسترهای حقوقی و قانونی مناسب از جمله گسترش صنعت بیمه است.
از صنایع بسیار با ارزش هر جامعه میتوان از صنعت بیمه که خود به نوعی باعث توسعه روزافزون آن جامعه میشود، یاد کرد. امروز در تمامی جوامع توسعهگرا، بیمه را عاملی مهم در توسعه کشورها میدانند زیرا معتقدند بیمه در رشد بخشهای مختلف اقتصادی نقش برجستهای را ایفا مینماید و با پوشش ریسک ناشی از انجام فعالیتهای اقتصادی و توسعهای هر جامعه، انگیزههای سرمایهگذاری را نیز افزایش میدهد. به عبارت بهتر صنعت بیمه به عنوان مجموعهای از بنگاههای اقتصادی هزینهها و منافع خود را در نظر میگیرد و در نقطه بهینه به گونهای عمل میکند تا حداکثر خدمات را با حداقل هزینه ارائه دهد که این باعث حرکت سریع توسعه در جامعه میگردد. درضمن با گسترش پدیدههایی همچون سرمایهگذاری خطرپذیر میتوان به گسترش و توسعه فناوری نانو و کمتر کردن ریسک ورود به این حوزه و تشویق صنعت برای ورود به این حوزه کمک شایانی کرد و با بررسی نانو فناوری به شکلی جامع از هر دوبعد فنی و تجاری می توان گرایشات و فرصتهای موجود در این بخش را دقیقاً شناسایی نمود.
بسیاری بر این باورند که فنآوری نانو دانشی برای فرد و یا آیندهای نزدیک تلقی میشود اما واقعیت امر این است که این فنآوری در حال حاضر به صورت فعال موجود و در حال تکوین است و موضوعی است که صنعت بیمه باید فعالانه به دنبال استراتژیهایی برای مقابله با ریسکهای برآیندی آن باشد.
کالاهایی که نانو ذرات درآنها وجود دارد تولید خواهند شد.به عنوان مثال نانوکامپوزیت ها - استفاده از نانوذرات مبتنی بر خاک رس- هم اکنون در صنایع اتومبیل سازی و صنعت بسته بندی، به ترتیب به خاطر نسبت بسیار بالای استقامت به وزن و نفوذناپذیری آنها استفاده می شوند.استفاده های فعلی از آنها در خودروها در قطعاتی نظیر صفحات رکاب، قالب بدنه، تسمه های حفاظتی وروکش های موتور است، اما با پیشرفت های فنی، این نانوکامپوزیت ها در جاهای بسیار دیگری از این صنعت و دیگر صنایع دیده خواهند شد.
کاربرد فناوری نانو و زیرمجموعههای آن، به ویژه نانوپزشکی، روز به روز در حال گسترش است. شرکتهای داروسازی با کمک نانوپزشکی موفق به کشف راههای بهتری برای دارو رسانی شدهاند. با این حال، تاثیر نانومواد بر محیط زیست و انسانها هنوز مشخص کاملا نیست. به همین دلیل فعالیت در زمینه فناوری نانو برای شرکتهای بیمه کمی دشوار است.
رابرت بلانستین در مورد مدیریت ریسک فناوری نانو می گوید: "فناوری نانو مشکل بزرگی است، زیرا روند رشد این فناوری، بسیار سریعتر از اطلاعات ما راجع به مسایل ایمنی آن، پیش میرود."
به عقیدهی دیوید باکستر: "بزرگترین چالش بر سر راه بیمهکنندگان، ماهیت متنوع فناوری نانو و نداشتن اطلاعات کافی در مورد اثرات زیست محیطی و سلامتی آن است."
توماس اپرکت میگوید: " از آنجایی که وظیفه اصلی صنعت بیمه ریسکپذیری است، فناوری نانو میتواند یکی از موضوعات قابل توجه برای این صنعت باشد."
به عقیدهی بلانستین، فناوری نانو یک فناوری توانمندساز بوده و در بیشتر مواقع باعث بهبود کیفیت محصولات میشود. به نفع بیمهکنندگان است که بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد این فناوری و مدیریت آن به دست آورند. در حال حاضر، فناوری نانو توجه بیمه کنندگان را به خود جلب کرده است.